تقدیر

خواب
!تنها خواب ،هلیا
.دستمال های مرطوب تسکین دهنده ی درد های بزرگ نیستند
.اینک دستی ست که با تمام قدرت مرا به سوی ایمان به تقدیر می راند
.اینک سرنوشت همان سرافرازی ازلی خویش را پایدار می بیند
...شاید ،شاید که ما نیز عروسک های کوکی یک تقدیر بوده ایم...نمیدانم

باردیگر،شهری که دوست میداشتم/نادر ابراهیمی/چاپ هفدهم،بهار1386