وصل

!پیش از نوروز آمده ام
...با دستانی خالی تر از همیشه

آمده ام تا پرم کنی

!بلند کنی نظرم را

تا بگویی برایم از اطلسی های دوباره

آمده ام تا بر پهنه ی سبز دلت همسفره شوم
تا در بوستان گلایه هایت گم شوم

آمده ام تا نفس مبارکت را بر خردی روحم بدمی
تا جاریم کنی از نگاهت

...آمده ام

!فرمانم بده

گفتم به کام وصلت خواهم رسید روزی

گفتا که نیک بنگر شاید رسیده باشی
جمکران-اسفند ماه 86