روایت

شعر و قصه که باشد

چه نرم نرم

چه مهربان

!چشمانت را می بخشی

...ببین دست هایت را که چگونه به هم فشرده ای تا پیاله ای شوند برای اشک هایم

.

..

- نمی خواهم بدانم که امنیت سبز این قطره ها - میان شیار های نجیب انگشتانت

با کمی فاصله ی دستانت از هم

میمیرد

حالا معنی این همه شعر و روایت را می فهمم

و می دانم تمام این ها برای این است که

"تو مهربان بشوی"

این اردی بهشت ماه ساده هم دیر خواهد گذشت...*