سوختن بیست و سه شمع را سکوت باید کرد و

...به نظاره نشست


!آغازم را جشن گرفتند ... من در حال بزرگ شدنم -
نادرابراهیمی هم رفت ... و مرا میان خاطرات خواندن " یک عاشقانه ی آرام " اش

در بی خوابی های نیمه شب خوابگاه میان ملافه های سفید تختم رها کرد

هنوز باور دارم "بار دیگر شهری که دوست می داشتم" اش در کتابخانه ی عزیزی هست که با من به زاینده رود آمد و خاطرش را میان آب های روشن جاری کرد

!روحش آرام...یادش زیبا
از همه ی دوستان مهربان و عزیزم به خاطر ارسال هدیه ها -

!نامه ها،ایمیل ها وتماس ها ممنونم

...به پاس مهربانی هایتان خواهم زیست