این همه آرزو و آرزو و آرزو

به قلمت برایم نوشتی که به شقایق ها بگو نفسم بند آمده

این بار مهربان

این بار همه چیز آرام و پر از خیال است

طاقت داری کمی مانده به طلوع صبح فردا نسیمم باشی؟

همین که راه دراز است و پر شیب

قشنگ است

می دانم که چشمان شفافت چقدر آسمان جا دارند

دستان سرد من هم فقط به نقش پیشانی بلندت گرم می شوند

...

!چه روزگار پر دلهره ی با همی

نکند عشقمان را چشم کنند

...نکند

سارای کوچک دوست آرام -

پذیرفته شدنت در آزمون ارشد مبارک