!همه چیز خاطره شده

حتی ابرهای سنگین این روزها آسمان ارومیه را برایم باران دارند

!حتی صدای زنگ موبایل همسایه

...

نکند این خودکارهای اکلیلی همه رنگ روی میز هم خاطره شوند

همین قاب عکس های کنار هم و پر از لبخند

می شود مال جوانی هایمان روزی

انگار کمی غم انگیز است که آدم دیگر به قبلا به گذشته نرسد

حالا اگر حتی یک بار دیگر هم ارومیه مسافر باشم

دیگر برفش به سپیدی مرگ و یخ نیست

...

این غروب هم مثل چند غروب گذشته افسردگی زیر پوستی مخصوص هوای پاییز آمده به سراغم

اما میدانم که حالا غم های قدیمی مثل یک سایه برای چشمانم شده

ولی نمی دانم غم ها و تنهایی های گهگدار امروز پریشانی را از فرداهایم فراری میدهد یانه

!چه روزهای پاییزی نابی

باور چهار ساله شدن پیوند برادر بزرگترم سخت است

هنوزعکسهای شیرین لبخندشان به همان تر و تازگی آن شب مانده