اقاقی ها که بشکفند چشمانمان گشوده میشود به پیوند

پیوند راستینی که بغض ها را خاطره می کند و دلتنگی ها را عبوث

...

نمی دانم تکیه به کجا داده بودم فقط می دانم شانه ی تو نبود

سرمای بهمن به صورتم می خورد و موها و دامن مشکی تورم را با خود می برد

اشک هایم آرام افتادند

...

..

.

پ.ن: میهمانم کن

به جرعه ای از نگاهت

ای پاک اهورایی