Saturday, February 20, 2010

!خانه چقدر تنهاست
...بوی دلتنگی می دهد بدون مادر
...بغض کرده بودم که رفت
رفت تا برای پسر کوچک محبوبش بساط عروسی پهن کند
...
اسفند ماه نوید هزاران مهربانی است...
!حتی اگر رعد و برق باشد وباران
پ.ن:خاطرات یک گیشا زیباترین فیلمی بود که این چند وقته دیدم

2 Comments:

Anonymous هلیا said...

مبارک باشد
و روزهای حضورت
به قدم های سبز
آغشته
بانوی عـ اشـ قانه ها


پر از گل و بوسه برای تو +

10:31 PM  
Anonymous Anonymous said...

ساکنان دریا پس از مدتی صدای امواج را نمی شنوند...
چه تلخ است قصه ی عادت...
.
.
.

10:17 AM  

Post a Comment

<< Home