...دیشب آخرین بیرون رفتنمان به قصد تفریح قبل از عروسی بود

یک صحبت طولانی در مورد آینده و بعد تقسیم کردن لحظات پر التهاب پیش رو با زوج جوانی که دوستشان داریم

...

تو مهربان بودی

هم در رستوران که خواستی استیک فلفلی ام را تا ته بخورم و به قول خودت تا عروسی کمی چاق شوم

هم در چایخانه ی سنتی که دود قلیان را با تمرکز حباب می کردی و بیرون می دادی

...

که از شاخه نبات های میان فنجان چای خوشت آمد و من یاد عقدمان افتادم

...

و لحظات آخری که پارک را و نیمکت را انتخاب کردیم برای نشستن و کنار هم بودن

!تو خواستی من بخندم

آب حوض بزرگ داخل پارک را به من پاشیدی و من مجبور شدم بدوم

...

!و وقتی خواب آلود و بی انتها از هم خداحافظی کردیم

...پ.ن:بغض می کنم وقتی وسایلم را از خانه ی پدری جمع می کنم