رهسپار آرامش عاشقانه ام
در طلوع بودنت
...صدای غار قار کلاغ ها دیگر نیست
فقط تنفس گلبرگ اندیشه ای را می شنوم
...به پاکی رسم دلدادگان
هنگام عبور از هم
...
بر تو سجده می کنم ای صورتگر عشق
...
که سجاده ام را زینت دادی به شکر
شکر
شکر


سایه ی ابریشمین التماس
تقدیم به تو که جامی پر از جان عشق به دستم دادی


پ.ن: سوپراستار فیلم نازنینی است. پر از فهم واندیشه های نازک و واقعی

ای که به تمام تمنای دلم گوش می سپاری و لبخند می زنی

...شب های قصه ی بارانی آن شهر قشنگ فراموشت نشود هرگز

من برای آفریدن لبخند بر لبانت آسمان ها را آتش خواهم زد

به زیبایی پایان سفر خوشمان