کوزه گر

این گل سرشت من است که در کوره ی گرم کوزه های سفالین

... تنها مانده

!... کوزه ات خراب شد کوزه گر

سوگند

سوگند خورده بودم

....

...

...

بازهم بالشم خیس است

تفأل

;هرگز ته فنجان قهوه را ندیده ام

...تفٲلی زده ام به چشمانت

!بگو تقدیرم را بر تارک زنگ زده ی زندگی

خاتون

:مرا خطاب کن

" خاتون"

...گاهی از عزلت نام کوچکم می ترسم

یادش بخیر

یادش بخیر

نقش دستان کوچکم بر صفحه ی سفید نقاشی

...و حضور آرام خدا

از قبیله ی آرش

کاش می شد به پاکی اشک ها شک کرد

زه جان کشیدوفریاد آخر را رها کرد

...کاش مهتاب زده ای از قبیله ی آرش بیاید