سودای آفتاب

سایه شده ایم

،در سنگر مژگان یکدیگر

...بی آنکه از سودای زیر لب آفتاب چیزی بدانیم

گوهر پاک

...دایره ی کوچکت هنوز دل نشده بود

!که اشک شد

...این گوهر پاک را گرامی بدار

پا شویه

به پا شویه ی عاشقانه هایم نشسته ام

که شاید اسب نجیب رمیده ی درونشان

...به هوای بهار برگردد

...

هر جمعه به تنهایی بر نموری چشمانم احاطه داشتم

...این جمعه خلا نمناکی را کنارم حس کردم

!من تنها نیستم

اندوه

اندوه میدمد

! چنان که نفس هوشیار زمستان بر گونه های مرطوبم

و شکفتنی تازه برای کام دادن به هستی

که دوباره جان گیردو بازی دهدو

...بمیراند

...به یاد چهار سال خاطرات پاک دانشجویی که پایان یافت و هرگز تکرار نخواهد شد