من می ترسم

من از مربی آموزشگاه رانندگی که کنارم می نشیند و به صورتم لبخند می زند

می ترسم

من از استخر خانه باغ در نائین که پر از هندوانه است می ترسم

من از درخت های توت سفید که سر به فلک کشیده اند می ترسم

من از بیماری پدربزرگ می ترسم

من از چشم های نگران مادر می ترسم

من از شیشه ی عطر کوچکی که در جا نمازم هست می ترسم

...

..

من از زایمان هم عروس دختر خاله ام می ترسم

من از شب عروسی ویدا می ترسم

من از پروژه ی معلق دانشجوی کامپیوتر می ترسم

...

من از سایه ی آرامی که همیشه با من است می ترسم

...من از تصویر غمگین درون آینه می ترسم

مژگان زیبایم!نامه ی پر مهرت را دریافت کردم_

به امید آرزوی موفقیت در آزمون ارشد

هوای جنوب زده به سرم_

آشفتگی و غمی که یک ماه و سه روز از آن می گذرد

می آید و به یکباره تمام روحت را در آغوش می گیرد و می فشارد

آنقدر که نتوانی نفس بکشی

...آنقدر که توی گلویت یک اتفاق کهنه بیفتد

...

آنوقت می اندیشی که چگونه فراموش شدن و فراموش کردن از یک ماه یک سال می سازد

...آنوقت است که آن اتفاق کهنه سر باز می کند و می شکافد

و از چشمه ی چشمانت به آرامی روی گونه هایت می خزد...

.همه چیز غرق می شود...

ورق

کاغذ

... قلم

همین بود شاید که مرگان را وامیداشت...

در لای کارش آواز بخواند

و در آوازش بیت های عاشقانه ی نجما را بی پروا واگویه کند

عشق مگر حتماباید پیدا و آشکار باشد تا به آدمیزاد حق عاشق شدن-عاشق بودن بدهد؟

گاه عشق گم است اما هست-هست - چون نیست

عشق مگر چیست؟

آن چه که پیداست؟

.نه!عشق اگر پیدا شد که دیگر عشق نیست

. معرفت است

عشق از آن رو هست که نیست

پیدا نیست و حس می شود

می شوراند

منقلب می کند

به رقص و شلنگ اندازی وا میدارد

می گریاند

می چزاند

می کوباند و می دواند

!...دیوانه به صحرا

جای خالی سلوچ-محمود دولت آبادی

:برای مهرانگیز.ط-

یک بغل آسمان تقدیم به روح بزرگ وپاکت...میلاد ت سبز

چیزی جا نمانده

...نه میان زنبق های معطر روبروی گروه گیاه پزشکی

نه در سایه ی قرمز درخت سماق

باقی مانده ی جوانی ام را هم ازمیان انگشتان نوازنده ی تنبور آذری زبان

!پس گرفتم

...

حالا با خیال راحت کنارسکوتم می نشینم و مینویسم

از تمام شدن ها

...و باز نگشتن ها

ارومیه - کوی استادان - دانشکده ی برق

و سکوتی ژرف میان هجای کاﺋنات...

..

...

تهران- بیست و یکمین نمایشگاه بین المللی کتاب